Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την αποφασιστική στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αποπροσανατολιστική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, έχει εξαπολύσει για λογαριασμό της πλουτοκρατίας έναν άνευ προηγουμένου, καθολικό πόλεμο στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση και ο συγκεκριμένος τρόπος που εκφράζεται στη χώρα μας είναι η αφορμή για να επισπευσθεί η εφαρμογή προαποφασισμένων αντιλαϊκών μέτρων. Γι' αυτό και η αντιλαϊκή επίθεση δεν θα έχει ημερομηνία λήξης, αν ο λαός δεν περάσει στην αντεπίθεση. Αν δεν επιβάλει με το μαζικό, ταξικό λαϊκό ξεσηκωμό του το σύνθημα : ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ - ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.
Στα πλαίσια αυτού του πολέμου, το αστικό κράτος «εκσυγχρονίζεται», γίνεται πιο αντιδραστικό για να εξυπηρετήσει καλύτερα τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και να θωρακιστεί περισσότερο απέναντι στη λαϊκή αμφισβήτηση και δράση που γεννάει η αντιλαϊκή πολιτική (π.χ. σχέδιο «Καλλικράτης», δημιουργία νέων σωμάτων καταστολής κλπ.).
Με το νέο νόμο για την επιλογή της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων και το «αυτοδιοίκητο» των μεγάλων δικαστηρίων, η κυβέρνηση θέλει να ρίξει «στάχτη» στα μάτια του λαού, περιβάλλοντας με ένα μανδύα «δημοκρατικής-λαϊκής νομιμοποίησης» τη λειτουργία και την ηγεσία της Δικαιοσύνης, να κάνει πιο αποτελεσματικό τον έλεγχο των δικαστών μέσω της ενσωμάτωσής τους, να ενισχύσει την εξάρτηση της Δικαιοσύνης συνολικά από την αστική πολιτική, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα τη διαχειρίζεται.
Η απελευθέρωση των υπηρεσιών και επαγγελμάτων εξυπηρετεί τα γενικότερα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου για την ελεύθερη κερδοφόρα δράση του σε όλη την έκταση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, χωρίς συνοριακά, τοπικά και κάθε είδους εμπόδια. Είναι ενταγμένη στη «στρατηγική της Λισαβόνας» και της «Ευρώπης-2020» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, για το ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα της τιμής της εργατικής δύναμης. Γι' αυτό και υποστηρίζεται τόσο θερμά από το ΣΕΒ.
Κύρια επιδίωξη της απελευθέρωσης στο χώρο των νομικών επαγγελμάτων είναι η κατοχύρωση ενός κερδοφόρου μοντέλου της μεγάλης δικηγορικής εταιρείας που θα μπορεί να έχει κεφαλαιουχικό χαρακτήρα και να παρέχει είτε μόνο νομικές υπηρεσίες είτε ένα ευρύτερο πακέτο νομικο-οικονομικών υπηρεσιών (εταιρείες πολυεπαγγελματικών δραστηριοτήτων όπου θα απασχολούνται δικηγόροι, λογιστές, φοροτεχνικοί, δικαστικοί επιμελητές κλπ.). Στο πλαίσιο αυτό προωθούνται η κατάργηση των εδαφικών και ποσοτικών περιορισμών στην άσκηση του επαγγέλματος, η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, η απελευθέρωση της διαφήμισης των νομικών υπηρεσιών, η υποχρέωση ασφάλισης της επαγγελματικής ευθύνης των δικηγόρων, η κατάρτιση Ευρωπαϊκού Κώδικα Δεοντολογίας.
Πρόκειται για μέτρα που θα οδηγήσουν στην ένταση της εκμετάλλευσης των υπαλλήλων -«συνεργατών» δικηγόρων και την επιτάχυνση του εξοβελισμού από το επάγγελμα αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων και άλλων, που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Θα κάνουν πιο ακριβή και αποτρεπτική για τα λαϊκά στρώματα την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, δηλαδή θα εντείνουν και από αυτή την άποψη τον ταξικό χαρακτήρα της.
Αντίστοιχες διαδικασίες «απελευθέρωσης» δρομολογούνται και στους δικαστικούς επιμελητές και τους συμβολαιογράφους, που προς το παρόν εξαιρούνται από την Οδηγία. Στους δικαστικούς επιμελητές, η απελευθέρωση ήδη προωθείται στην πράξη μέσα από τις λεγόμενες εισπρακτικές εταιρίες που νομιμοποιήθηκαν με το Ν. 3758/2009.
α) η γενικότερη οικονομική και φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης, που θα πλήξει και τους μισθωτούς δικηγόρους καθώς και τους δικηγόρους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, με την περικοπή των αποδοχών, την κατάργηση του αφορολόγητου, την αύξηση των έμμεσων φόρων, την επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες, μέτρο που θα αυξήσει ακόμη περισσότερο το ήδη υψηλό κόστος της Δικαιοσύνης για τα λαϊκά στρώματα.
β) η νέα αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης, το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι να φτάσουν το προσδόκιμο ζωής, οι συνέπειες των μέχρι τώρα αντιασφαλιστικών νόμων (Πετραλιά, Σιούφα, Ρέπα) και η βίαιη ενοποίηση, προς τα κάτω εξομοίωση και αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων με τη δημιουργία του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ).
- Απόκρουση της νέας αντιασφαλιστικής επίθεσης της κυβέρνησης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κοινωνική ασφάλιση δημόσια και καθολική. Άμεση άρση του διαχωρισμού νέων και παλιών ασφαλισμένων. Πλήρη σύνταξη στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μετά από 30 χρόνια εργασίας ή στην ηλικία των 60 ετών για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες. Υποχρεωτική κάλυψη των 2/3 τουλάχιστο της ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών σε άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρείες. Κατάργηση των εισφορών για την υγεία. Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού για πρόληψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Απόσυρση του νέου φορομπηχτικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης. Οχι άλλοι έμμεσοι φόροι, μείωση των υπαρχόντων και κατάργησή τους στα είδη και υπηρεσίες πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αφορολόγητο 20.000 ευρώ ατομικό, 40.000 οικογενειακό και 5.000 επιπλέον για κάθε παιδί, χωρίς το απαράδεκτο «κυνήγι» των αποδείξεων. Προοδευτική αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45%. Φορολόγηση των δικηγόρων και των δικαστικών επιμελητών με βάση τα έσοδα και τα έξοδά τους, όπως αυτά προκύπτουν από τα λογιστικά βιβλία και τα παραστατικά στοιχεία.
- Απόσυρση του νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση της Οδηγίας Μπολκενστάϊν στο ελληνικό δίκαιο. Όχι στη λεγόμενη απελευθέρωση των νομικών επαγγελμάτων, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων δικηγορικών και πολυεπαγγελματικών εταιρειών.
- Κατάργηση της υπεροχής του ευρωενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού. Αποδέσμευση του ελληνικού δικαστικού συστήματος από τους αντιλαϊκούς ευρωενωσιακούς δικαστικούς θεσμούς (Δικαστήριο και Πρωτοδικείο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Εurojust, υπό ίδρυση Ευρωεισαγγελία, «Δικαστικό Δίκτυο» κλπ.).
-Κατάργηση των νόμων, εγκυκλίων κλπ. που ποινικοποιούν τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και των διώξεων και δικών που βρίσκονται σε εξέλιξη (JUMBO, αγροτοδικεία, μαθητοδικεία κλπ.).
- Δραστική μείωση της δυσβάσταχτης οικονομικής επιβάρυνσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που αναγκάζονται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Επέκταση της κατάργησης του δικαστικού ενσήμου σε όλες τις εργατικές διαφορές, ανεξάρτητα από το ύψος της απαίτησης.
- Κάλυψη των οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων και αναβάθμιση κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής των δικαστηρίων.
- Εξασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δικαστικών υπαλλήλων με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να μην παραταθεί σε καμία περίπτωση το ωράριο λειτουργίας των ποινικών δικαστηρίων.
- Κατάργηση της άσκησης των δικηγόρων, που λειτουργεί ως θεσμός παροχής φτηνού επιστημονικού δυναμικού στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία και ένταξή της στις πανεπιστημιακές σπουδές. Κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των μισθωτών δικηγόρων.
Σήμερα, περισσότερα από πριν, προβάλλει η ανάγκη της οργανωμένης πάλης σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική, η ανάγκη διεύρυνση της αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης, έντασης του αγώνα για βαθειές ριζικές αλλαγές. Γιατί καθημερινά αποδεικνύεται ότι πραγματική διέξοδος στα εκρηκτικά προβλήματα που βασανίζουν τα λαϊκά στρώματα και ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων στα νομικά επαγγέλματα, μπορεί να υπάρξει μόνο στα πλαίσια ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης της χώρας, με κατεύθυνση τη Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, τμήμα της οποίας θα αποτελεί και η Λαϊκή Δικαιοσύνη. Μια Εξουσία και Δικαιοσύνη, που θα έχουν ως έμβλημά τους το σύνθημα: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!».
Απρίλης 2010
Στα πλαίσια αυτού του πολέμου, το αστικό κράτος «εκσυγχρονίζεται», γίνεται πιο αντιδραστικό για να εξυπηρετήσει καλύτερα τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και να θωρακιστεί περισσότερο απέναντι στη λαϊκή αμφισβήτηση και δράση που γεννάει η αντιλαϊκή πολιτική (π.χ. σχέδιο «Καλλικράτης», δημιουργία νέων σωμάτων καταστολής κλπ.).
Ο ταξικός χαρακτήρας της Δικαιοσύνης
Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσονται και οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση στο χώρο της Δικαιοσύνης. Το βάθεμα του αντεργατικού και αντιλαϊκού χαρακτήρα του αστικού κράτους, η ακόμη μεγαλύτερη προσαρμογή στο ευρωενωσιακό δίκαιο και τους δικαστικούς θεσμούς της ΕΕ απαιτούν μια πιο αποτελεσματική Δικαιοσύνη, που θα υπηρετεί και δικαιώνει καλύτερα και ταχύτερα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ως μηχανισμός του αστικού κράτους, η Δικαιοσύνη αναλαμβάνει όλο και πιο ενεργό ρόλο στην υπεράσπιση της ταξικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης (παγίωση της κήρυξης απεργιών ως «παράνομων» και «καταχρηστικών», αύξηση διώξεων συνδικαλιστών και αγωνιστών του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, εισαγγελική εγκύκλιος που ποινικοποιεί τους συνδικαλιστικούς αγώνες κλπ.). Με το νέο νόμο για την επιλογή της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων και το «αυτοδιοίκητο» των μεγάλων δικαστηρίων, η κυβέρνηση θέλει να ρίξει «στάχτη» στα μάτια του λαού, περιβάλλοντας με ένα μανδύα «δημοκρατικής-λαϊκής νομιμοποίησης» τη λειτουργία και την ηγεσία της Δικαιοσύνης, να κάνει πιο αποτελεσματικό τον έλεγχο των δικαστών μέσω της ενσωμάτωσής τους, να ενισχύσει την εξάρτηση της Δικαιοσύνης συνολικά από την αστική πολιτική, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα τη διαχειρίζεται.
Με τα μέτρα που προετοιμάζονται για τη λεγόμενη «επιτάχυνση» της Δικαιοσύνης και την αντιμετώπιση της πραγματικά απαράδεκτης καθυστέρησης εκδίκασης των υποθέσεων, προωθούνται στρατηγικής σημασίας αλλαγές, ώστε να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά η Δικαιοσύνη στο βασικό της ρόλο, ως θεσμού ερμηνείας και εφαρμογής του δικαίου των εκμεταλλευτών. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσονται οι προτάσεις για ιδιωτικοποίηση μέρους της ύλης των δικαστηρίων μέσα από την εξωδικαστική επίλυση των διαφορών (π.χ. θεσμοί διαμεσολάβησης). Αμεση συνέπεια των μέτρων θα είναι να να γίνει πιο ακριβή η Δικαιοσύνη για τα λαϊκά στρώματα που αναγκάζονται, στις συνθήκες του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, να προσφύγουν σε αυτήν. Συγχρόνως, προτείνονται «λύσεις» για τη λειτουργία των δικαστηρίων που θα οδηγήσουν σε νέα επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στο χώρο (π.χ. πρόταση του προέδρου του Αρείου Πάγου για παράταση του ωραρίου λειτουργίας των ποινικών δικαστηρίων).
Η απελευθέρωση των νομικών υπηρεσιών - επαγγελμάτων
Συνυφασμένη με τις μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία της Δικαιοσύνης είναι η προώθηση για ψήφιση δύο νομοσχεδίων που αφορούν και τα νομικά επαγγέλματα. Πρόκειται : α) για την επικύρωση της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ της ΕΕ για την απελευθέρωση των υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά (της γνωστής Οδηγίας Μπολκενστάϊν), που υλοποιεί τις κατευθύνσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ και β) για την απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων. Η απελευθέρωση των υπηρεσιών και επαγγελμάτων εξυπηρετεί τα γενικότερα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου για την ελεύθερη κερδοφόρα δράση του σε όλη την έκταση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, χωρίς συνοριακά, τοπικά και κάθε είδους εμπόδια. Είναι ενταγμένη στη «στρατηγική της Λισαβόνας» και της «Ευρώπης-2020» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, για το ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα της τιμής της εργατικής δύναμης. Γι' αυτό και υποστηρίζεται τόσο θερμά από το ΣΕΒ.
Κύρια επιδίωξη της απελευθέρωσης στο χώρο των νομικών επαγγελμάτων είναι η κατοχύρωση ενός κερδοφόρου μοντέλου της μεγάλης δικηγορικής εταιρείας που θα μπορεί να έχει κεφαλαιουχικό χαρακτήρα και να παρέχει είτε μόνο νομικές υπηρεσίες είτε ένα ευρύτερο πακέτο νομικο-οικονομικών υπηρεσιών (εταιρείες πολυεπαγγελματικών δραστηριοτήτων όπου θα απασχολούνται δικηγόροι, λογιστές, φοροτεχνικοί, δικαστικοί επιμελητές κλπ.). Στο πλαίσιο αυτό προωθούνται η κατάργηση των εδαφικών και ποσοτικών περιορισμών στην άσκηση του επαγγέλματος, η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, η απελευθέρωση της διαφήμισης των νομικών υπηρεσιών, η υποχρέωση ασφάλισης της επαγγελματικής ευθύνης των δικηγόρων, η κατάρτιση Ευρωπαϊκού Κώδικα Δεοντολογίας.
Πρόκειται για μέτρα που θα οδηγήσουν στην ένταση της εκμετάλλευσης των υπαλλήλων -«συνεργατών» δικηγόρων και την επιτάχυνση του εξοβελισμού από το επάγγελμα αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων και άλλων, που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Θα κάνουν πιο ακριβή και αποτρεπτική για τα λαϊκά στρώματα την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, δηλαδή θα εντείνουν και από αυτή την άποψη τον ταξικό χαρακτήρα της.
Αντίστοιχες διαδικασίες «απελευθέρωσης» δρομολογούνται και στους δικαστικούς επιμελητές και τους συμβολαιογράφους, που προς το παρόν εξαιρούνται από την Οδηγία. Στους δικαστικούς επιμελητές, η απελευθέρωση ήδη προωθείται στην πράξη μέσα από τις λεγόμενες εισπρακτικές εταιρίες που νομιμοποιήθηκαν με το Ν. 3758/2009.
Οι επιπτώσεις από τη γενικότερη αντιλαϊκή επίθεση
Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογιστούν: α) η γενικότερη οικονομική και φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης, που θα πλήξει και τους μισθωτούς δικηγόρους καθώς και τους δικηγόρους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, με την περικοπή των αποδοχών, την κατάργηση του αφορολόγητου, την αύξηση των έμμεσων φόρων, την επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες, μέτρο που θα αυξήσει ακόμη περισσότερο το ήδη υψηλό κόστος της Δικαιοσύνης για τα λαϊκά στρώματα.
β) η νέα αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης, το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι να φτάσουν το προσδόκιμο ζωής, οι συνέπειες των μέχρι τώρα αντιασφαλιστικών νόμων (Πετραλιά, Σιούφα, Ρέπα) και η βίαιη ενοποίηση, προς τα κάτω εξομοίωση και αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων με τη δημιουργία του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ).
Ο ρόλος των δικηγορικών συλλόγων
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, οι δικηγορικοί σύλλογοι και οι δυνάμεις που κυριαρχούν σε αυτούς «ποιούν την νήσσαν». Η αποχή που αποφάσισε η ολομέλεια των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων αφορά μόνο την επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες και είναι μια άσφαιρη, αποπροσανατολιστική και συντεχνιακή διεκδίκηση. Δε συνδέεται με την καταδίκη και απόκρουση του συνόλου της άνευ προηγουμένου αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης ή έστω κάποιων βασικών πλευρών της. Με τη στάση τους αυτή, οι δικηγορικοί σύλλογοι βάζουν πλάτη στην εφαρμογή της αντιλαϊκής επίθεσης που πλήττει ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων και στο χώρο της Δικαιοσύνης, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι αποτελούν θεσμούς στήριξης του αστικού κράτους. Πλαίσιο πάλης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους στο χώρο της Δικαιοσύνης, τους μισθωτούς δικηγόρους, τους αυτοαπασχολούμενους δικηγόρους και δικαστικούς επιμελητές μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, γενικότερα όλους όσοι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, να πάρουν την υπόθεση της πάλης στα χέρια τους. Με αγώνα «από τα κάτω», προσπερνώντας διοικήσεις που συμβιβάζονται και εφαρμόζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου, σε συμπαράταξη με το ταξικό εργατικό κίνημα, να απαιτήσουν ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ. Ειδικότερα να διεκδικήσουν : - Απόκρουση της νέας αντιασφαλιστικής επίθεσης της κυβέρνησης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κοινωνική ασφάλιση δημόσια και καθολική. Άμεση άρση του διαχωρισμού νέων και παλιών ασφαλισμένων. Πλήρη σύνταξη στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μετά από 30 χρόνια εργασίας ή στην ηλικία των 60 ετών για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες. Υποχρεωτική κάλυψη των 2/3 τουλάχιστο της ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών σε άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρείες. Κατάργηση των εισφορών για την υγεία. Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού για πρόληψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Απόσυρση του νέου φορομπηχτικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης. Οχι άλλοι έμμεσοι φόροι, μείωση των υπαρχόντων και κατάργησή τους στα είδη και υπηρεσίες πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αφορολόγητο 20.000 ευρώ ατομικό, 40.000 οικογενειακό και 5.000 επιπλέον για κάθε παιδί, χωρίς το απαράδεκτο «κυνήγι» των αποδείξεων. Προοδευτική αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45%. Φορολόγηση των δικηγόρων και των δικαστικών επιμελητών με βάση τα έσοδα και τα έξοδά τους, όπως αυτά προκύπτουν από τα λογιστικά βιβλία και τα παραστατικά στοιχεία.
- Απόσυρση του νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση της Οδηγίας Μπολκενστάϊν στο ελληνικό δίκαιο. Όχι στη λεγόμενη απελευθέρωση των νομικών επαγγελμάτων, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων δικηγορικών και πολυεπαγγελματικών εταιρειών.
- Κατάργηση της υπεροχής του ευρωενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού. Αποδέσμευση του ελληνικού δικαστικού συστήματος από τους αντιλαϊκούς ευρωενωσιακούς δικαστικούς θεσμούς (Δικαστήριο και Πρωτοδικείο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Εurojust, υπό ίδρυση Ευρωεισαγγελία, «Δικαστικό Δίκτυο» κλπ.).
-Κατάργηση των νόμων, εγκυκλίων κλπ. που ποινικοποιούν τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και των διώξεων και δικών που βρίσκονται σε εξέλιξη (JUMBO, αγροτοδικεία, μαθητοδικεία κλπ.).
- Δραστική μείωση της δυσβάσταχτης οικονομικής επιβάρυνσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που αναγκάζονται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Επέκταση της κατάργησης του δικαστικού ενσήμου σε όλες τις εργατικές διαφορές, ανεξάρτητα από το ύψος της απαίτησης.
- Κάλυψη των οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων και αναβάθμιση κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής των δικαστηρίων.
- Εξασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δικαστικών υπαλλήλων με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Να μην παραταθεί σε καμία περίπτωση το ωράριο λειτουργίας των ποινικών δικαστηρίων.
- Κατάργηση της άσκησης των δικηγόρων, που λειτουργεί ως θεσμός παροχής φτηνού επιστημονικού δυναμικού στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία και ένταξή της στις πανεπιστημιακές σπουδές. Κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των μισθωτών δικηγόρων.
Σήμερα, περισσότερα από πριν, προβάλλει η ανάγκη της οργανωμένης πάλης σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική, η ανάγκη διεύρυνση της αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης, έντασης του αγώνα για βαθειές ριζικές αλλαγές. Γιατί καθημερινά αποδεικνύεται ότι πραγματική διέξοδος στα εκρηκτικά προβλήματα που βασανίζουν τα λαϊκά στρώματα και ένα όλο και μεγαλύτερο τμήμα των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων στα νομικά επαγγέλματα, μπορεί να υπάρξει μόνο στα πλαίσια ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης της χώρας, με κατεύθυνση τη Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, τμήμα της οποίας θα αποτελεί και η Λαϊκή Δικαιοσύνη. Μια Εξουσία και Δικαιοσύνη, που θα έχουν ως έμβλημά τους το σύνθημα: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!».
Απρίλης 2010
ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ