Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Εργαζόμενοι Alter: "Είμαστε εγκλωβισμένοι, ζούμε ένα δράμα"


Το περιστατικό με τον δήθεν βουλευτή που θέλησε να παρέμβει στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alter και έβρισε χυδαία τον πρωθυπουργό ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» του Alter το τελευταίο διάστημα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πάντως, στο control των ειδήσεων εκείνη την στιγμή βρισκόταν εξαιρετικά έμπειρη υπεύθυνη καλεσμένων, που ζήτησε από τον άγνωστο που τηλεφώνησε, ισχυριζόμενος ότι είναι ο βουλευτής Θ. Παραστατίδης, να της αφήσει τηλέφωνο, προκειμένου εκείνη να τον καλέσει πίσω. Όμως… το κακό δεν άργησε να γίνει.
Πέρα από αυτό το θλιβερό πραγματικά περιστατικό, το Alter είναι το κανάλι που βιώνει χειρότερα από όλα τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης την κρίση που περνούν όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ. Η μία επίσχεση εργασίας διαδέχεται την άλλη, στάσεις, απεργίες και εκεί που το πρόγραμμα βγαίνει στον αέρα, μετά βλέπουμε και πάλι επαναλήψεις και παλιές σειρές.
Οι εργαζόμενοι δίνουν μάχη για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους. Παίρνουν έναν με δύο μισθούς για εργασία εξαμήνου, μένουν απλήρωτοι και ύστερα ξαναρχίζουν τις προσπάθειες για να πάρουν έστω και τα μισά από όσα έχουν δουλέψει. «Καλύτερα να είχαμε απολυθεί. Θα είχαμε πάρει και αποζημίωση. Καλύτερα αυτό, παρά αυτός ο εγκλωβισμός. Ζούμε ένα δράμα, γιατί όλη αυτή η αβεβαιότητα, ούτε οδηγεί πουθενά, ούτε ξέρουμε και πόσο θα διαρκέσει», δηλώνουν πολλοί εργαζόμενοι, που παίρνουν μετά από έξι μήνες δύο-τρεις μισθούς και δεν γνωρίζουν πότε θα ξαναπληρωθούν.
Τα οικονομικά του καναλιού ως γνωστόν είναι κάτι παραπάνω από τραγικά, καθώς το Alter βρίσκεται «ανοικτό» σε χρέη 500 εκατομμυρίων ευρώ. Βεβαίως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά γιατί εκτός από αυτό, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, το κανάλι φέρεται να έχει προεισπράξει ποσά για διαφημίσεις που ΘΑ παίξουν: Κάτι όμως που επισήμως δεν έχει επιβεβαιωθεί. Οι ισορροπίες ανάμεσα στο Μπουρνάζι, τους τραπεζικούς κολοσσούς με τους οποίους συνεργάζεται, καθώς και τις διαφημιστικές εταιρείες είναι εύθραυστες και σίγουρα πολύ λεπτές.
Απλώς, την «νύφη» την πληρώνουν οι εργαζόμενοι, που όχι μόνο δεν φταίνε σε τίποτα, αλλά αγνοούν τις περισσότερες από τις λεπτομέρειες και τους λόγους που τους στερούν το πιο βασικό για εκείνους πράγμα: Που δεν είναι άλλο από τον μισθό τους.