Ηνωμένα Έθνη
Μετά την αναγνώριση των Σκοπίων από τον Καναδά με το όνομα «Μακεδονία», σε μια προκλητική κίνηση για το θέμα της ονομασίας προχώρησε η ΠΓΔΜ, κατά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκαλώντας την αντίδραση της Αθήνας.
Συγκεκριμένα, ο προεδρεύων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και πρώην υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Σρτζάν Κερίμ κάλεσε στο βήμα τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, αποκαλώντας τον πρόεδρο της «Μακεδονίας».
Την σκυτάλη πήρε ο Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, ο οποίος υπογράμμισε ότι η χώρα του ονομάζεται και θα ονομάζεται «Μακεδονία».
Συγκεκριμένα, ο προεδρεύων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και πρώην υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Σρτζάν Κερίμ κάλεσε στο βήμα τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, αποκαλώντας τον πρόεδρο της «Μακεδονίας».
Την σκυτάλη πήρε ο Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, ο οποίος υπογράμμισε ότι η χώρα του ονομάζεται και θα ονομάζεται «Μακεδονία».
Κολλητάρια μου, σας ασπάζομαι χιαστί.
Eπειδής να πούμε, τη σήμερον ημέρα, που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί το τόπι... Και επειδής μας ήρθαν κατακέφαλα τα καθέκαστα περί ταπεινωτικής ήττας του ΠΑΣΟΚ, οριακής αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας και μας την έκανε κι ο Καρατζαφύρερ και την έπεσε στον τενεκέ με τη φέτα και κλαίμε ακόμα τις δέκα έδρες στο Κενοβούλιο… Και επειδής πήρε, επιτέλους, φόρα η Αριστερά και πήρε πίσω ένα κομμάτι απ’ το ραβανί που «χάρισε» στο ΠΑΣΟΚ την εποχή του «Αντρέα προχώρα σε θέλει όλη η χώρα…» δεν ημπορεί, να πούμε, το κάθε ραδικοβλάσταρο να μας πουλάει πολυτρέτο, ως ειδικός περί τα εθνικά θέματα, και να ομιλεί περί απαραδέκτου καταστάσεως και ανικανότητος να αντιμετωπισθεί το εθνικόν πρόβλημα… Ούτε πάλι να αναρωτάται το σκορποχώρι του ΠΑΣΟΚ πως θα ημπορέσει να βάλει βέτο ο Καραμανλής αφού ανά πάσα στιγμή υπάρχει πιθανότη να του την εκάνουνε λαμόγιο από το μαντρί δυο βουλευτάδες και να ψάχνεται να βρει τον ταβλά με τα κουλούρια…
Καλά θα κάνει, εν τω μεταξύ και η «βάση» του ΠΑΣΟΚ αντί να πετάει φραπέδες και εσπρέσο, να δει που την πάει τη δουλειά ο Μπέννυ που ετοιμάζεται να στείλει αδιάβαστο τον Γιωργάκη, εχτός και αν μπει σφήνα η Σεγκολέν της Κερατέας, τουτέστι η Αννούλα που την επάνε με χίλια «Τα Νέα Σχηματαρίου» και «Το Βήμα της Μαλακάσας» και τους στείλει και τους δυο μαζί να ράβουνε κουμπότρυπες…
Καθότι ο ένας πίσω από τον άλλο μας την πέφτουν οχτροί και συμμάχοι και αναγνωρίζουνε τα Σκόπια σαν Μακεδονία να πούμε και θα ξυπνήσουμε μιαν ωραία πρωία, μαύρο χαράματο, και θα ψαχνόμαστε στο χάρτη, πόσες μοίρες αριστερά της Λειβαδιάς βρίσκεται η Κουτσούφλιανη Ναούσης…
Για καθίστε καλά, ρε παγωτά ξυλάκια, εις ποίον απευθύνεστε; Εδώ ρε, η αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου την έκανε γαργάρα με το βιβλίο της Ιστορίας και άφησε την Ρεμούρη… Ρεμπούμπη… Ρεπούση… δεν ξέρω και πως την ελένε την έτσι, να γράφει τις παπαριές της: «Τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν τμήματα της Μακεδονίας…»
Δικιά σας δεν είναι ρε μάγκες, η ασύνταχτη ομάδα της «επιστημονικής αντιμετώπισης της ιστορίας» που κατάπιε το αγγούρι της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και έστειλε για κούρεμα τον Αθανάσιο Διάκο και το ΟΧΙ;
«Κατέλαβαν» έγραψε η φιλενάδα της Γιαννάκου, δεν έγραψε «απελευθέρωσαν», έτσι δεν είναι; Πήγανε, το λοιπόν, και οι Σκοπιανοί στους κρυόκωλοι τους Καναδοί και τους λένε, «Ρε παιδιά, το λένε και οι ίδιοι στα βιβλία της ιστορίας τους ότι τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν τμήματα της πατρίδας μας της Μακεδονίας… Κι εμείς τα θέλουμε πίσω…»
Τσιμπήσανε και οι χάνοι οι Καναδοί που τρώνε για πρωινό ρέγγα με μαρμελάδα και τους λένε, «εντάξει, ρε μάγκες, ας αρχίσουμε πρώτα από το όνομα και μετά βλέπουμε και κάνουμε…»
Και μας πέταξαν το σφουγγαρόπανο στη μάπα…
Και βγαίνουν ατάκα στο τζάμι, σα χήρες στο κρεβάτι, ο Τζουμάκας, ο Παπουτσής, ο Φούφουτος κι ο Ξεπαπούτσωτος να μας πούνε με δάκρυο στο μάτι, «πάει τη χάσαμε τη Μακεδονία μας», που μια ζωή την είχανε χεσμένη πατόκορφα…
Για καθίστε καλά ρε, εμάς, δηλαδή, δεν κόβει η γκλάβα μας και μας έχετε για θείους με το πεπόνι παραμάσχαλα; Εμείς, δηλαδή, δεν έχουμε δάχτυλο να ξύσουμε την τσίμπλα μας και περιμένουμε από ’σας να μας περάσετε εις το απέναντι πεζοδρόμιο;
Και επειδής να πούμε, δε γουστάρω καμιά κότα να μου το παίζει κόκορας, καθότι από κότες πήξαμε κι από κοκόρια κλαίμε, βαράω ατάκα τέλι και έρχομαι στο θέμα Σκόπια, το οποίο, όλως εκτάκτως, το θυμήθηκαν άπαντες μετά το «κάτσιμο» του Καναδά, και το«κλάσιμο» του Τσερβένκοφσκι στα Ενωμένα Έθνη.
Έρχομαι, το λοιπόν, στο θέμα Σκόπια για να πληροφορηθεί σύμπαν το κενόν, ότι όποιος τρώει το μούσμουλο, φτύνει και το κουκούτσι.
Τι έγινε, δηλαδή, ξαφνικά θυμηθήκανε οι μακαντάσηδες αριστεροί δεξιοί και αριστεροδέξιοι ότι τα Σκόπια τα αναγνωρίζει σερί κορδόνι άπασα η υμφήλιος και τους έπιασε το συγκινητικό τους;
Ρε, δεν πάτε λέω ‘γω να ξύνετε πατσές... Tι κάνατε τόσον καιρό, ρε φυτά, που θέλετε να μας πλασαριστείτε κιόλας στην πρώτη τριάδα, σα μεγάλοι πολιτικοί;
Ούτε για λάιτσμαν δεν κάνετε, ρε κουτορνίθια. Ποιοι είναι, ρε, αυτοί οι Κερίμ… Καραπιπερίμ… Μιλοσόσκι …Τσερβένκοφσκι… που μας βγήκανε στα ίσα στον ΟΗΕ εις άπταιστον σλαβικήν «Μάϊ κόντρις νέϊμ ις Ματσεντόνια» και άντε να κουρεύεστε; Κι εσείς αντί να τον πλακώσετε στο κουτουλίδι, το ρίξατε στο ευγενικό, «σα δε ντρέπεστε λιγάκι να λέτε κακά λόγια, θα σας βάλουμε πιπέρι στο στόμα!»
Δε ντρεπόμαστε, ρε, λιγάκι να μας ξεφτιλίζουν τα τσουτσέκια; Πολιτικοί είσαστε εσείς ρε ή παστουρματζήδες; Για εσωτερική κατανάλωσις, εδώ που τα λέμε, καλοί είσαστε... Στα εντός έδρας, καλή είναι κι η μάννα μου… Μόλις όμως, την κάνετε στα εκτός, δεν ξέρετε από που να μαζέψετε τις πεντάρες και τις εξάρες! Μάθατε να πουλάτε νταηλίκι σε μας τους ιθαγενείς και νομίσατε ότι τ’ αυγά τ’ αλωνίζουνε. Εμείς, ρε, λαός είμαστε και καπέλο μας είναι να νευριάζουμε, να ζοχαδιαζόμαστε, να κλαίμε, να φωνάζουμε, να χτυπιόμαστε... Εσείς, όμως, είσαστε πολιτικοί, ρε λάπατα, κι ότι κάνετε πρέπει να ξέρετε γιατί το κάνετε, πως το κάνετε, πότε το κάνετε, με ποιόν το κάνετε. Εκτός κι αν νομίζετε ότι πολιτική είναι να ανεβαίνετε μονάχα στο μπαλκόνι και να γιομίζετε τον αέρα με λόγια και τα λόγια με αέρα... Μια δύσκολη σας ήρθε και ξεβρακωθήκατε όλοι σας. Tι δύσκολη, δηλαδή; Για τους Σκοπιανούς μιλάμε, δε λέμε για τον Kίσινγκερ...
Φαντάζεστε τώρα να ήτανε ο Τσατσαρόφσκι… Παπαρόφσκι πως τον ελένε, πρωθυπουργός της Ελλάδας κι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να ήτανε πρόεδρος των Σκοπίων;
Σε μιαν ώρα θα μας είχανε στείλει να μαζεύουμε ραδίκια...
Καλά θα κάνει, εν τω μεταξύ και η «βάση» του ΠΑΣΟΚ αντί να πετάει φραπέδες και εσπρέσο, να δει που την πάει τη δουλειά ο Μπέννυ που ετοιμάζεται να στείλει αδιάβαστο τον Γιωργάκη, εχτός και αν μπει σφήνα η Σεγκολέν της Κερατέας, τουτέστι η Αννούλα που την επάνε με χίλια «Τα Νέα Σχηματαρίου» και «Το Βήμα της Μαλακάσας» και τους στείλει και τους δυο μαζί να ράβουνε κουμπότρυπες…
Καθότι ο ένας πίσω από τον άλλο μας την πέφτουν οχτροί και συμμάχοι και αναγνωρίζουνε τα Σκόπια σαν Μακεδονία να πούμε και θα ξυπνήσουμε μιαν ωραία πρωία, μαύρο χαράματο, και θα ψαχνόμαστε στο χάρτη, πόσες μοίρες αριστερά της Λειβαδιάς βρίσκεται η Κουτσούφλιανη Ναούσης…
Για καθίστε καλά, ρε παγωτά ξυλάκια, εις ποίον απευθύνεστε; Εδώ ρε, η αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου την έκανε γαργάρα με το βιβλίο της Ιστορίας και άφησε την Ρεμούρη… Ρεμπούμπη… Ρεπούση… δεν ξέρω και πως την ελένε την έτσι, να γράφει τις παπαριές της: «Τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν τμήματα της Μακεδονίας…»
Δικιά σας δεν είναι ρε μάγκες, η ασύνταχτη ομάδα της «επιστημονικής αντιμετώπισης της ιστορίας» που κατάπιε το αγγούρι της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και έστειλε για κούρεμα τον Αθανάσιο Διάκο και το ΟΧΙ;
«Κατέλαβαν» έγραψε η φιλενάδα της Γιαννάκου, δεν έγραψε «απελευθέρωσαν», έτσι δεν είναι; Πήγανε, το λοιπόν, και οι Σκοπιανοί στους κρυόκωλοι τους Καναδοί και τους λένε, «Ρε παιδιά, το λένε και οι ίδιοι στα βιβλία της ιστορίας τους ότι τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν τμήματα της πατρίδας μας της Μακεδονίας… Κι εμείς τα θέλουμε πίσω…»
Τσιμπήσανε και οι χάνοι οι Καναδοί που τρώνε για πρωινό ρέγγα με μαρμελάδα και τους λένε, «εντάξει, ρε μάγκες, ας αρχίσουμε πρώτα από το όνομα και μετά βλέπουμε και κάνουμε…»
Και μας πέταξαν το σφουγγαρόπανο στη μάπα…
Και βγαίνουν ατάκα στο τζάμι, σα χήρες στο κρεβάτι, ο Τζουμάκας, ο Παπουτσής, ο Φούφουτος κι ο Ξεπαπούτσωτος να μας πούνε με δάκρυο στο μάτι, «πάει τη χάσαμε τη Μακεδονία μας», που μια ζωή την είχανε χεσμένη πατόκορφα…
Για καθίστε καλά ρε, εμάς, δηλαδή, δεν κόβει η γκλάβα μας και μας έχετε για θείους με το πεπόνι παραμάσχαλα; Εμείς, δηλαδή, δεν έχουμε δάχτυλο να ξύσουμε την τσίμπλα μας και περιμένουμε από ’σας να μας περάσετε εις το απέναντι πεζοδρόμιο;
Και επειδής να πούμε, δε γουστάρω καμιά κότα να μου το παίζει κόκορας, καθότι από κότες πήξαμε κι από κοκόρια κλαίμε, βαράω ατάκα τέλι και έρχομαι στο θέμα Σκόπια, το οποίο, όλως εκτάκτως, το θυμήθηκαν άπαντες μετά το «κάτσιμο» του Καναδά, και το«κλάσιμο» του Τσερβένκοφσκι στα Ενωμένα Έθνη.
Έρχομαι, το λοιπόν, στο θέμα Σκόπια για να πληροφορηθεί σύμπαν το κενόν, ότι όποιος τρώει το μούσμουλο, φτύνει και το κουκούτσι.
Τι έγινε, δηλαδή, ξαφνικά θυμηθήκανε οι μακαντάσηδες αριστεροί δεξιοί και αριστεροδέξιοι ότι τα Σκόπια τα αναγνωρίζει σερί κορδόνι άπασα η υμφήλιος και τους έπιασε το συγκινητικό τους;
Ρε, δεν πάτε λέω ‘γω να ξύνετε πατσές... Tι κάνατε τόσον καιρό, ρε φυτά, που θέλετε να μας πλασαριστείτε κιόλας στην πρώτη τριάδα, σα μεγάλοι πολιτικοί;
Ούτε για λάιτσμαν δεν κάνετε, ρε κουτορνίθια. Ποιοι είναι, ρε, αυτοί οι Κερίμ… Καραπιπερίμ… Μιλοσόσκι …Τσερβένκοφσκι… που μας βγήκανε στα ίσα στον ΟΗΕ εις άπταιστον σλαβικήν «Μάϊ κόντρις νέϊμ ις Ματσεντόνια» και άντε να κουρεύεστε; Κι εσείς αντί να τον πλακώσετε στο κουτουλίδι, το ρίξατε στο ευγενικό, «σα δε ντρέπεστε λιγάκι να λέτε κακά λόγια, θα σας βάλουμε πιπέρι στο στόμα!»
Δε ντρεπόμαστε, ρε, λιγάκι να μας ξεφτιλίζουν τα τσουτσέκια; Πολιτικοί είσαστε εσείς ρε ή παστουρματζήδες; Για εσωτερική κατανάλωσις, εδώ που τα λέμε, καλοί είσαστε... Στα εντός έδρας, καλή είναι κι η μάννα μου… Μόλις όμως, την κάνετε στα εκτός, δεν ξέρετε από που να μαζέψετε τις πεντάρες και τις εξάρες! Μάθατε να πουλάτε νταηλίκι σε μας τους ιθαγενείς και νομίσατε ότι τ’ αυγά τ’ αλωνίζουνε. Εμείς, ρε, λαός είμαστε και καπέλο μας είναι να νευριάζουμε, να ζοχαδιαζόμαστε, να κλαίμε, να φωνάζουμε, να χτυπιόμαστε... Εσείς, όμως, είσαστε πολιτικοί, ρε λάπατα, κι ότι κάνετε πρέπει να ξέρετε γιατί το κάνετε, πως το κάνετε, πότε το κάνετε, με ποιόν το κάνετε. Εκτός κι αν νομίζετε ότι πολιτική είναι να ανεβαίνετε μονάχα στο μπαλκόνι και να γιομίζετε τον αέρα με λόγια και τα λόγια με αέρα... Μια δύσκολη σας ήρθε και ξεβρακωθήκατε όλοι σας. Tι δύσκολη, δηλαδή; Για τους Σκοπιανούς μιλάμε, δε λέμε για τον Kίσινγκερ...
Φαντάζεστε τώρα να ήτανε ο Τσατσαρόφσκι… Παπαρόφσκι πως τον ελένε, πρωθυπουργός της Ελλάδας κι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να ήτανε πρόεδρος των Σκοπίων;
Σε μιαν ώρα θα μας είχανε στείλει να μαζεύουμε ραδίκια...
Ρε, άντε να παγαίνετε στα εξοχικά σας να φυτεύεται μαρούλια να ’ρθει κανένα φρέσκο μυαλό μπας και δει Θεού πρόσωπο η φουκαριάρα η Μακεδονία…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "300 ΑΕ"